Wpadłem więc na pomysł, żeby przez kolejnych 12 miesięcy przetestować na żywym rachunku czy zastosowanie dwóch tych wskaźników razem pozwoli pobić benchmark. Idea polega na tym, aby zapakować do portfela 15-20 akcji typu growth, które w dodatku znajdują się w potężnym impecie wzrostowym i nie patrzeć w ogóle na ich wyceny, upside’y ani żaden inny wskaźnik. Jedynym kryterium mają być potężne wzrosty przychodów, zysków, gotówki oraz absurdalne prognozy na przyszłość, a także to, aby akcje te już teraz znajdowały się w silnym trendzie wzrostowym. Chodzi o to, żeby nie czekać aż rynek zauważy potencjał, tylko wybrać takie spółki, które już zostały dostrzeżone. Cena nie ma znaczenia.
Raz na miesiąc (jeśli mi się nie znudzi) będę wrzucał tutaj wyniki, a na bieżąco informacje o tym, jak któraś spółka wleci albo wyleci z portfela.
Dodatkowo podzielę to podejście na dwie części: aktywną i pasywną. Na dwa oddzielne subrachunki wrzucę dwa razy po sto tysięcy i na jednym po prostu kupię te akcje, które spełniają kryteria, a potem potrzymam je przez rok. Natomiast na drugim będę aktywnie działał opcjami (głównie LONG CALL) i uciekał albo realizował zyski, jak tylko impet wzrostowy zacznie się wytracać. Pewnie będę sobie tu patrzył na jakieś stochastyczne RSI albo coś podobnego, żeby ocenić moment wejścia i wyjścia.
Sam ciekawy jestem, czy któreś z tych założeń znacznie pobije benchmark.
Póki co spółki, które trafią do obu portfeli (pasywnego i aktywnego) to:
