Kredyt inwestycyjny | Fund trading

[Plastic Tofu]

Ku przestrodze książka której jeszcze nie ma: "Bez Stopa. Czyli jak straciłem 2 mln na giełdzie" https://wspieram.to/bezstopa

To twoja ksiazka?

[Plastic Tofu]

Dziękuję wszystkim za spostrzeżenia.

Gwoli ścisłości, chciałbym naprostować jeszcze jedną rzecz. Nie zamierzałem zadłużać się już w tym momencie, tym samym nie planowałem nauki na pożyczonym kapitale. Chyba, że w formie ww fund tradingu, gdzie płacę abonament w wysokości kilkuset $ miesięcznie i ryzykuję tylko tą kwotę, no i oczywiście możliwość wyrzucenia mnie z progamu. Jakie widzicie minusy w takim podejściu?

Warunkiem koniecznym (ale nie jedynym), jaki stawiam sobie żeby podjąć próbę realizacji tego planu jest stworzenie systemu, który nie będzie pozwalał na jakiekolwiek kompromisy.

Jeśli chodzi o inwestowanie/naukę w grupie - czemu nie. Mieszkam w Krakowie, może ktoś uczestniczy tutaj w takich spotkaniach lub chce utworzyć taką grupę?

Jeśli chcesz żyć tak jak przeciętny człowiek, to powinieneś posłuchać opinii i wybrać średnią (przeciętną), ale musisz pamiętać, że przeciętny człowiek jest po prostu przeciętny. Jeśli chcesz życie jak w Madrycie i wewnętrzny głos podpowiada Ci, że dasz radę to zrób to nie oglądając się na innych. Większość woli pewną pensję co miesiąc, życie spokojne, przeciętne a Madryt tylko na widokówce. Jeśli chcesz by Twoje życie było inne, abyś na koniec mógł się odwrócić i zobaczyć swoje ślady na ziemi, a nie chodnik z kostki rób tak jak mówi ci głos wewnętrzny. Każde działanie niesie ze sobą konsekwencje, ale w życiu ważniejsze jest koncentrowanie się na celu, niż rozważanie każdego potencjalnego niebezpieczeństwa. Człowiek musi w życiu od czasu do czasu wepchnąć chipsy na środek stołu i powiedzieć "all in". Te momenty zostaną z Tobą na zawsze. Powodzenia.

[Gilfoyle]

Ku przestrodze książka której jeszcze nie ma: "Bez Stopa. Czyli jak straciłem 2 mln na giełdzie" https://wspieram.to/bezstopa

To twoja ksiazka?

Nie.

[Tomek]

To ja tylko swoje trzy grosze dołożę, bo od mojego pomysłu na kredyt się zaczęło. Zgadzam się z Thorwaldem, że obecnie mamy raczej kiepski moment, żeby się lewarować, bo w USA szczyt cyklu gospodarczego jest już bliżej niż dalej, EM walą się na silnym dolarze i widmie wojny handlowej, Europa leży i nie chce się podnieść, a stopień korelacji pomiędzy wszelkimi zachodnimi aktywami wymaga już karkołomnych działań, żeby dobrze zdywersyfikować portfel.

Zgadzam się też z Tofu, że jak chcesz osiągnąć ponadprzeciętne rezultaty, to trzeba stosować ponadprzeciętne środki, na które nikt inny nie ma odwagi.

Jednakże uważam, że stopień zalewarowania 1:15 (10k własne na 150k pożyczone) jest znacznie przesadzony. Zwłaszcza, że potem jest pokusa użycia margina na koncie i de facto dalsze podwojenie swojego buying power zwiększając lewar do poziomu 1:30. To będzie oznaczało, że jak wartość całego Twojego kapitału (300k) spadnie zaledwie o 3,33% (10k), to stracisz 100% swoich zainwestowanych pieniędzy. Kiepska sprawa.

Ja w tym momencie na prywatnym rachunku mam około 50% gotówki, a na firmowym jesteśmy zalewarowani obecnie 1:3 (maks w ogóle dopuszczany to 1:4), ale na firmowym wszystko jest potężnie zhedgowane i pilnuje tego kilka osób, dlatego przy porządnym zabezpieczeniu opcyjnym realne ryzyko jest tam o wiele niższe.

W każdym razie wydaje mi się, że kredyt inwestycyjny i lewar są fajnym pomysłem, jak już pohandlujesz 2-3 lata w różnych warunkach i sprawdzisz na własnym kapitale, że rzeczywiście jesteś w stanie regularnie wyciskać zyski znacznie przekraczające koszt kredytu. No i hedging, kurde, to jest podstawa, żeby z góry wiedzieć ile ryzykujesz i jakie straty akceptujesz. Jeśli bierzesz 150k kredytu na 10k własnych oszczędności i tak sobie ustawisz (nawet mentalnie w głowie), że po stracie tych 10k ze 150k uznajesz, że Ci nie wyszło, zamykasz konto, spłacasz kredyt i zajmujesz się szydełkowaniem, to jest OK. Chociaż stracić 10k ze 150k (6,66%) można dość prosto w tydzień, więc moim zdaniem ten poziom dźwigni też jest jeszcze zbyt wysoki.

[Plastic Tofu]

Ku przestrodze książka której jeszcze nie ma: "Bez Stopa. Czyli jak straciłem 2 mln na giełdzie" https://wspieram.to/bezstopa

To twoja ksiazka?

Nie.

Sorry, że zapytam, ale co cię wzięło na polecanie książki gdzie gość stracił 2 bańki? Jako przestroga jak nie czynić w życiu?

[Gilfoyle]

Ktoś mi kiedyś powiedział że trudno się czegoś nauczyć bazując na sukcesach. Za to wiele można nauczyć się na cudzych (swoich też) błędach.
Poza tym w naszym kraju, mówienie o porażkach to wciąż powód do wstydu. Ta książka to dowód na to, że to podejście się zmienia.

To nawet nie przestroga. Ktoś może po prostu odebrać w krótszym czasie cenne lekcje. Sam tak robię, co nie zmienia faktu, że i tak popełniam głupie błędy. Ale za to niezbyt kosztowne.

[wujt]

A propos wypowiedzi:

Zdecydowanie jesteś napalony, ale jeszcze tego nie widzisz, nie rozumiesz. Pytasz bardziej doświadczone osoby, a ich reakcją jest niedowierzanie, przestroga przed tym co napisałeś. Rozumiesz dlaczego? Zastanów się dobrze.

Jeśli się już zastanowiłeś i doszedłeś do wniosku, że to jednak mili ludzie i nie robią tego z nudów, a po prostu chcą jako znacznie bardziej doświadczeni inwestorzy uchronić cię w ten sposób przed stratą kapitału, gratuluje.
(...)

Ktoś mi kiedyś powiedział że trudno się czegoś nauczyć bazując na sukcesach. Za to wiele można nauczyć się na cudzych (swoich też) błędach.
Poza tym w naszym kraju, mówienie o porażkach to wciąż powód do wstydu. Ta książka to dowód na to, że to podejście się zmienia.

To nawet nie przestroga. Ktoś może po prostu odebrać w krótszym czasie cenne lekcje. Sam tak robię, co nie zmienia faktu, że i tak popełniam głupie błędy. Ale za to niezbyt kosztowne.

Za książką Zwiedzeni przez losowość, Nassim Nocolas Taleb:

Wrodzona skłonność do lekceważenia doświadczeń innych ludzi nie występuje tylko wśród dzieci i osób takich jak ja - bardzo często wyraźnie widoczna jest u ludzi podejmujących decyzje w biznesie i inwestorów.
Jeżeli myślicie, że czytanie książek historycznych pozwoli wam 'uczyć się na błędach innych', zastanówcie się nad następującym eksperymentem przeprowadzonym w XIX wieku. To bardzo znany przypadek w psychologii: szwajcarski lekarz Claparede miał pacjentkę cierpiącą na ostry zanik pamięci. Jej stan był tak zły, że lekarz musiał przedstawiać się jej co 15 minut, żeby wiedziała, z kim rozmawia. Któregoś dnia przed uściśnięciem jej ręki na powitanie ukrył w dłoni pinezkę. Następnym razem kobieta szybko cofnęła rękę, kiedy chciał się z nią przywitać, ale nadal go nie rozpoznawała. Od tego czasu omówiono wiele przepadków pacjentów cierpiących na amnezję, z których wynika, że ludzie mogą się bezwiednie uczyć, a efekty tej nauki nie są przechowywane w świadomej pamięci. W terminologii naukowej pamięć świadomą i nieświadomą określa się odpowiednio mianem deklaratywnej i niedeklaratywnej. Unikanie ryzyka będące skutkiem przeżytych doświadczeń w dużej mierze bierze swój początej z tej drugiej pamięci. Szacunku dla historii nabrałem dopiero wtedy, gdy uświadomiłem sobie, że nie potrafię się jej uczyć z podręczników.

[Gilfoyle]

No i tutaj kłaniają się notatki posegregowane wg. tematów. Inaczej nie mógłbym spamiętać tysiące informacji. Wszystko by mi się plątało. Notatki, które robię pozwalają na szybki dostęp do wybranej wiedzy.
Korzystam z Evernote i jestem zadowolony z tego narzędzia.

[Plastic Tofu]

Ktoś mi kiedyś powiedział że trudno się czegoś nauczyć bazując na sukcesach. Za to wiele można nauczyć się na cudzych (swoich też) błędach.
Poza tym w naszym kraju, mówienie o porażkach to wciąż powód do wstydu. Ta książka to dowód na to, że to podejście się zmienia.

To nawet nie przestroga. Ktoś może po prostu odebrać w krótszym czasie cenne lekcje. Sam tak robię, co nie zmienia faktu, że i tak popełniam głupie błędy. Ale za to niezbyt kosztowne.

Chwała Ci za to, że Ci się chce. I uczyć i polecać.

[Rastignac]

Poza tym w naszym kraju, mówienie o porażkach to wciąż powód do wstydu.

W kraju, w którym obchodzi się rocznicę powstania warszawskiego? ;)

Ta książka to dowód na to, że to podejście się zmienia.

To, że na foreksie traci >90% ludzi jest wiedzą powszechną. Nie zdziwiłbym się, gdyby autor zmyślił całą historię. Sam mógłbym napisać taką książkę na podstawie paru wpisów na forach internetowych i przy odrobinie weny. No ale to taki mój wrodzony cynizm ;).