Beta jest wskaźnikiem mierzącym poziom zmienności danych akcji, portfela czy wyników funduszu względem zmienności benchmarku w tym samym okresie. Beta określa więc czy aktywo lub jednostki funduszu posiadane przez inwestora są bardziej czy mniej zmienne (ryzykowne) od całego rynku.

Rozumienie wskaźnika Beta

Beta na poziomie 1.0 oznacza, że dane aktywo posiada identyczną zmienność, co zmienność jego benchmarku. W przypadku rynku akcyjnego, akcje XYZ o wskaźniku Beta 1.00 zachowywałyby się identycznie, jak indeks S&P 500. W sytuacji, gdy S&P 500 rósłby o 13%, o tyle też rosłyby akcje XYZ; gdyby natomiast indeks spadał o 3.50%, o tyle samo spadałby kurs akcji XYZ.

Gdyby jednak akcje XYZ posiadały wskaźnik Beta 1.20, to oznaczało by, że zachowanie się ich kursu akcji jest o 20% „mocniejsze” niż zachowanie się szerokiego rynku. Jeśli indeks S&P 500 rośnie o 10%, akcje XYZ o odczycie Beta 1.20 rosłyby o 12% (20% więcej niż wyniósł wzrost S&P 500).

Beta może być również ujemna. Jeśli akcje XYZ miałyby Betę na poziomie -1.15, a indeks S&P 500 wzrósłby o 10%, to akcje XYZ spadłyby w tym czasie o 11.50%. Gdyby natomiast indeks S&P 500 spadł o 10%, to akcje XYZ wzrosłyby o 11.50%, czyli o 15% więcej niż wzrósł indeks.

Zastosowanie Bety w praktyce

Poziom Beta danych akcji mówi inwestorowi o tym, jak bardzo ryzykowne są poszczególne akcje w stosunku do całego rynku.

Instrumenty o poziomach Beta przekraczających 1.00 będą bardziej zmienne (ryzykowne) niż szeroki rynek, ponieważ będą rosły więcej niż rynek, ale też spadną bardziej niż spada cały indeks. Akcje z Betą poniżej jedynki są mniej zmienne niż rynek i pozwalają wygładzić krzywą zysków i strat w całym portfelu inwestycyjnym.

W realnym świecie zarządzający dążą do tego, aby posiadać w portfelu akcje o niskim odczycie Beta w czasach, gdy ryzyko spadków na giełdzie jest dość wysokie; i o wysokim wskaźniku Beta w czasie, gdy rynki znajdują się po dużej korekcie i zwiększa się prawdopodobieństwo wzrostów.

Dzięki temu przez cały czas utrzymywana jest stuprocentowa ekspozycja na aktywa akcyjne, ale w przypadku wystąpienia spadków portfel zarządzającego straci mniej niż szeroki rynek (bo znajdują się tam wtedy akcje z Betą poniżej 1.00).

Gdy natomiast spadki faktycznie już nastąpią, odbywa się rebalansowanie lub przebudowa portfela, w którym teraz przeważają akcje o wskaźniku Beta większym niż 1.00, co będzie oznaczało, iż aktywa w portfolio odbiją od dna szybciej i „mocniej” niż cały szeroki rynek, pozwalając wygenerować dodatni wskaźnik Alpha.